Παγκόσμιος Μήνας Σχολικών Βιβλιοθηκών
Διαβάζω βιβλία
για να κατακτήσω το χρόνο. Διαβάζοντας, το παρελθόν μου φαίνεται οικείο, το
μέλλον φιλικό και προσιτό. Καταρρίπτω όρια και φραγμούς, σύνορα και προθεσμίες,
απαγορεύσεις και φόβους. Η φαντασία διαστέλλεται, ο κόσμος γίνεται άπειρος ή
μικρός, ανάλογα με το κέφι μου. Όλα σήμερα ελέγχονται και προκαθορίζονται. Το διάβασμα όμως μου επιτρέπει την ελευθερία. Διαβάζω άρα είμαι ελεύθερος.
Αγοράζω βιβλία για να κάνω δικό μου τον κόσμο. Τον κόσμο των ιδεών, των μύθων, της επιστήμης, του ονείρου. Μέσα από τις τυπωμένες σελίδες νιώθω να ορίζω καλύτερα τον χώρο, την οικουμένη, ολόκληρο το σύμπαν. Αγοράζοντας βιβλία, πλουτίζω σε εμπειρίες και ευαισθησία, γίνομαι συμμέτοχος στο παγκόσμιο αγαθό της γνώσης.
Χαρίζω βιβλία στο όνομα της αγάπης. Με μια ποιητική συλλογή εγκαινιάζω έναν έρωτα, με ένα μυθιστόρημα σφραγίζω μια φιλία χρόνων. Κάνοντας δώρο ένα βιβλίο που έχω αγαπήσει, δίνω στον άλλον να καταλάβει τα ιδιαίτερα αισθήματα που τρέφω γι' αυτόν.
Δανείζω και δανείζομαι βιβλία γιατί έτσι αποκτούν πνοή ζωής. Αλλάζουν χέρια, δραπετεύουν από τα ράφια, παλιώνουν χρήσιμα οι σελίδες τους, κυοφορούν γνώσεις και απόλαυση. Τα βιβλία δεν έχουν δικό τους σπίτι και κατοικία. Οι βιβλιοθήκες, ιδιωτικές και δημόσιες, είναι μονάχα η στάση που κάνουν για να ξεκουραστούν στο άχρονο ταξίδι της επίγειας ζωής τους.
Γράφω βιβλία για να ζήσω. Γράφω γιατί έχω την αυταπάτη πως είμαι ένας μικρός θεός: παίρνω αφορμή από το τίποτα και ανασταίνω ζωές, πιάνω στα χέρια μου μολύβι και στήνω ένα χάρτινο σύμπαν αληθινό."
Κάθε βιβλίο, κάθε τόμος που
βλέπεις έχει ψυχή. Την ψυχή εκείνου που το έγραψε και τις ψυχές εκείνων που το
διάβασαν, έζησαν και ονειρεύτηκαν μαζί του. Κάθε φορά που ένα βιβλίο αλλάζει
χέρια , κάθε φορά που το βλέμμα ενός ανθρώπου πλανιέται στις σελίδες του, το
πνεύμα του αυξάνεται και δυναμώνει…. Όταν μια βιβλιοθήκη εξαφανίζεται, όταν ένα
βιβλιοπωλείο κλείνει τις πόρτες του, όταν ένα βιβλίο χάνεται στη λησμονιά,
εμείς που γνωρίζουμε τούτο το μέρος (το κοιμητήριο των λησμονημένων βιβλίων) οι
φύλακες φροντίζουμε να σιγουρευτούμε ότι θα καταλήξει εδώ. Σ’αυτό το μέρος, τα
βιβλία που πια κανείς δε θυμάται, τα βιβλία που έχουν χαθεί στο χρόνο, ζουν για
πάντα, περιμένοντας να βρεθούν κάποια μέρα στα χέρια ενός καινούριου αναγνώστη,
ενός νέου πνεύματος."
Ένα βιβλίο…
Δεν υπάρχει φρεγάτα σαν ένα βιβλίο
Να μας πάει χώρες μακριά,
Ούτε ίππος ταχύς σαν μια σελίδα
Καλπάζουσας ποίησης.
Αυτό το πέρασμα μπορεί να το
διασχίσει και ο φτωχότερος
Χωρίς την τυραννία διοδίων·
Πόσο λιτή είναι η άμαξα
Που μεταφέρει μια ανθρώπινη ψυχή!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου